Cenosfery są obecne w dymie z ciekłych paliw węglowodorowych. W dymie silnika mogą znajdować się miniaturowe cząstki metalu powstające w wyniku ścierania. Cząsteczki krzemionki amorficznej są obecne w dymie ze spalanych krzemionek; niewielka część cząsteczek azotku krzemu może powstawać w pożarach z niewystarczającą ilością tlenu. Cząsteczki krzemionki mają wielkość około 10 nm, są zbite do agregatów 70-100 nm i dalej aglomerowane do łańcuchów. Cząsteczki promieniotwórcze mogą być obecne w paliwie z powodu śladowych ilości uranu, toru lub innych nuklidów promieniotwórczych; gorące cząsteczki mogą być obecne w przypadku pożaru w czasie wypadków jądrowych (np. katastrofy czarnobylskiej) lub wojny jądrowej.
Wędzarnie drewniane – trzy tryby
Cząsteczki dymu, podobnie jak inne aerozole, dzieli się na trzy tryby w zależności od wielkości cząsteczek:
- w trybie jądra, o średnim geometrycznym promieniu pomiędzy 2,5-20 nm, prawdopodobnie tworzących się w wyniku kondensacji cząsteczek węgla.
- w trybie akumulacji, w zakresie od 75-250 nm i utworzonym przez koagulację cząsteczek w trybie jądra
- tryb zgrubny, z cząstkami w zakresie mikrometrów
Większość materiału dymowego składa się głównie z gruboziarnistych cząstek stałych. Są one poddawane gwałtownym suchym opadom atmosferycznym, w związku z czym uszkodzenia dymu w bardziej odległych obszarach poza pomieszczeniem, w którym następuje pożar, są przede wszystkim przenoszone przez mniejsze cząstki. Więcej się dowiesz w https://pankornik.pl/33-wedzarnie-drewniane.
Aerozol cząstek o rozmiarze przekraczającym widoczną wielkość jest wczesnym wskaźnikiem materiałów w fazie przed zapłonem ognia.
Spalanie paliw bogatych w wodór powoduje wytwarzanie wody, co powoduje powstawanie dymu zawierającego krople pary wodnej. Przy braku innych źródeł koloru (tlenki azotu, cząstki stałe…) dym jest biały i chmurowy.
Emisja dymu może zawierać charakterystyczne pierwiastki śladowe. Wanad jest obecny w emisjach z elektrowni i rafinerii ropy naftowej; rośliny oleiste również emitują pewną ilość niklu. Spalanie węgla powoduje emisje zawierające aluminium, arsen, chrom, kobalt, miedź, żelazo, rtęć, selen i uran.
Wędzarnie drewniane czy powodują korozję wysokotemperaturową
Ślady wanadu w wysokotemperaturowych produktach spalania tworzą kropelki stopionych wanad. Atakują one warstwy pasywacyjne na metale i powodują korozję wysokotemperaturową, co jest problemem szczególnie w przypadku silników spalinowych. Taki efekt mają również rozpuszczone w wodzie siarczany i cząstki ołowiu.
Niektóre składniki dymu są charakterystyczne dla źródła spalania. Guaiacol i jego pochodne są produktami pirolizy ligniny i są charakterystyczne dla dymu drzewnego; pozostałe markery są syryngolem i pochodnymi oraz innymi metoksy fenolami. Reten, produkt pirolizy drzew iglastych, jest wskaźnikiem pożarów lasów. Lewoglukozan jest produktem pirolizy celulozy. Stosunek dymu twardego do miękkiego różni się w zależności od proporcji guaiacols/syringols. Znaczniki spalin samochodowych obejmują wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, chmiel, sterany i specyficzne nitroareny (np. 1-nitropiren). Stosunek chmielu i steranów do węgla pierwiastkowego można wykorzystać do rozróżnienia emisji z silników benzynowych i wysokoprężnych.